คนเก่งที่น่ากลัว

     สังคมและการเมืองมักถูกนำไปสู่ปัญหาโดยคนเก่ง  เพราะคนเก่งมักต้องการชัยชนะเหนือคนอื่น  ยอมไม่ได้ถ้าจะต้องเป็นฝ่ายแพ้  จะพยายามขุดค้นหาวิธีการ  ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล  ไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องใช้คาถา  ลองคิดย้อนหลังไปในอดีต  ผู้นำหรือนักการเมืองไล่มาต้ังแต่ระดับโลก  ถึงระดับประเทศไทย  ระดับจังหวัด  อำเภอ  ตำบล หรือแม้แต่หมู่บ้าน  สรุปว่า  "คนเก่งบางคนอันตราย" ผมเห็นด้วยมาก ๆ กับนักการเมืองและผู้ใหญ่หลายคนในเมืองไทยที่  พยายามหาวิธีที่จะทำให้คนเก่งไม่อันตราย  โดยหากลไกและวิธีการ "ถ่วงดุลย์อำนาจ" คือไม่เปิดช่องว่างหรือปล่อยให้เขาคิดเองสั่งเองตามอำเภอใจไปซะทุกเรื่อง  ถึงกระนั้นคนเก่งบางคนก็ยังอุดส่าห์หาทางอุดช่องโหว่  ไม่ให้ใครมาสกัดกั้นสิ่งที่เขาคิดและอยากจะทำ เรียกว่า "แยบยล" แบบที่คนโบราณว่าเหมือน "น้ำกลิ้งบนใบบอน" หรือ "มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก"  แต่ก็มีไม่น้อยซึ่งในที่สุดแล้วก็ต้องแพ้ภัยตัวเอง ต้วอย่างผู้นำหรือนักการเมืองในประเทศเราก็อย่างที่รู้ ๆ กัน ถ้ารู้จักคำว่าพอ  รู้จักแพ้วันนี้ซะบ้างเพื่อชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ในวันหน้า  คนทั้งโลกก็จะสรรเสริญ